ஈழத்தமிழர் படுகொலைகள் - பாகம் 2

1983 - இன கலவரம்
சிங்கள வெறியர்கள் நடத்திய ஈழ வரலாற்று வன்முறைகளில் மிக மோசமான வன்முறைகள்,கொலைச் செயல்கள் அரங்கேற்றப்பட்ட ஆண்டு 1983 ஆகும்.
இலங்கையின் வடமாவட்டங்களில் உள்ளாட்சி தேர்தல் மே 1983_ல் நடைப்பெறுமென அரசாங்கம் அறிவித்தது.ஆயினும் 98% மக்கள் தேர்தலை புறக்கணித்தனர்.தேர்தலை ஒட்டி வந்திறங்கிய சிங்கள ராணுவம் யாழ்பாணம் கந்தர்மடை பகுதியில் கடைகளுக்கு தீயிட்டதுடன் வீடுகளுக்குள் புகுந்து விலையுயர்ந்த பொருட்களை கொள்ளை அடித்தனர்.வவுனியாவிலும் வன்முறை கும்பல் தாக்க தொடங்கியது.குறிப்பாக திரிகோணமலையில் சிங்கள ராணுவமும்,குண்டர்களும் ஒன்றாய் கூடி பொது மக்களை கொல்லத் தொடங்கினர்.01 ஜுலை 1983_ல் தமிழ் தேசிய அமைப்பினர் கூடி திரிகோணமலையில் போரட்டத்தை தொடங்கினர்.கொழும்புவில் இருந்து வந்த ரயிலுக்கு இரண்டு தமிழ் இளைஞர்கள் தீ வைத்தனர்.
இரண்டு மூத்த போராட்ட தலைவர்கள் திரு।டாக்டர்.அமிர்தலிங்கம் மற்றும் கோவை மகேசன் கைது செய்யப்பட்டு கொழும்பு கொண்டு செல்லப்பட்டனர்.யாழ்பாணத்திலிருந்த இரண்டு பத்திரிக்கை அலுவலகங்கள் சீல் வைக்கப்பட்டன. இதன் எதிரொலியாய் திருநெல்வேலியில் நடந்த கிளைமோர் தாக்குதல்களில்
13 சிங்கள ராணுவத்தினர் கொல்லப்பட்டனர்.

ஜுலை 24_1983 ஞாயிற்று கிழமை சிங்கள அரசாங்கத்தின் அனுமதி பெற்ற வன்முறை கும்பல் அரசு பேருந்துகளிலும்,தனியார் பேருந்துகளிலும் ஏறி தமிழர்களை இனத்தை இழிவுப்படுத்தும் வார்தைகளால் பழிக்கத் தொடங்கினர்.இதன் விளைவால் வன்முறையை தொடங்கி தமிழர்களின் வீடுகள்,கடைகள் தாக்கப்பட்டன.திங்கள் கிழமை இந்த வன்முறை கொழும்புவின் பிற பகுதிகளுக்கு பரவ தொடங்கியது.சாலைகளில் வாகனத்தில் பயணம் சென்றவர்கள் சோதனை செய்யப்பட்டனர்.அவர்கள் தமிழர் என்று தெரிந்தால் அங்கேயே தாக்கப்பட்டனர் அதில் சிலர் கொல்லப்பட்டனர்.
திங்கள் கிழமை மாலை 4.00_மணியளவில் அரசாங்கம் ஊரடங்கு உத்தரவு பிறப்பித்தது.அடுத்த நாள் செவ்வாய் கிழமை வரை நீட்டிக்கப்பட்டது.மீண்டும் 27_ந் தேதி மாலை 4.00 முதல் 5.00மணி வரை ஊரடங்கு போடப்பட்டது.ஊரடங்கு அமுலில் இருந்த போதும் வன்முறையாளர்கள் தேர்தல் வாக்கு அட்டவணையின் உதவியுடன் தமிழர்களின் வீட்டு விலாசத்தை அறிந்து வீடு புகுந்து படு கொலைகளை அரங்கேற்றினர். இந்த வன்முறைகள் நடந்த போது சிங்கள் ராணுவம் கட்டவிழ்த்து வன்முறையாளர்களை தடுக்ககூடாது என்று காவல்துறைக்கு உத்தரவு பிறப்பித்தது.
இந்நாட்களில் சுற்றுலா வந்திருந்த பயணிகள்,வன்முறைகளை நேரில் கண்டவர்கள்,வன்முறையை தடுக்க வேண்டிய காவல்துறை வேடிக்கை பார்த்தது என்று கூறினர்.
இன கலவரம் கொழும்பு நகரில் கட்டுப்படுத்த படாத காரணத்தால் வன்முறையாளர்கள் கண்டி நகரின் வீதிகளில் தமிழர்களை கொல்வதற்க்கு தேடி அலைந்தனர். திரிகோணமலையில் 26_ஜுலை அன்று 200 தமிழர்களின் வீடுகளை மொத்தமாய் தீ வைத்து கொளுத்தினர்.திரிகோணமலையில் சிங்கள கடற்படை தளம் இருந்ததால் வன்முறையாளர்கள் இன்னும் அதிக அக்கிரமங்கள் செய்தனர்.
யாழ்பாணத்தில் 23_ஜுலை அன்று சிங்கள ராணுவம் சாலையில் சென்றோர் மீது திடீர் துப்பாக்கி சூடு நடத்தியது அதில் 50 அப்பாவி தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டனர்.

வெளிக்கடை சிறையில் 25_ஜுலை அன்று சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருந்த 35 தமிழர்கள் சிங்கள குற்றவாளிகளால் கொல்லப்பட்டனர்.
இச்சம்பவத்திற்க்கு பிறகு 28 தமிழ் கைதிகளை Youth Ward என்ற பிரிவுக்கு மாற்றினர்.மீண்டும் 27_ஜுலை அன்று சிங்கள குற்றவாளிகளால் சிறை மதில் சுவற்றை தாண்டி குதித்து வந்தனர்.இம்முறை அவர்களிடம் ஆயுதங்களும் இருந்தன். 28 தமிழ் கைதிகளில்,தமிழ் சமுதாயத்திற்காக் பெரிதும் பாடுப்பட்ட திரு.டாக்டர்.ராஜசுந்தரம் என்பவரும் ஒருவர்.தாக்க வரும் சிங்களர்களிடம் இருந்து தன் தமிழ் தம்பிமார்களை காத்திட முன்னேறிய திரு.டாக்டர்.ராஜசுந்தரம் அவர்களை அந்த இடத்திலேயே கொன்றது கொடூரர்களின் கூட்டம். மற்றவர்கள் அங்கிருந்த மேசை,நாற்காலி ஆகியவற்றை உடைத்து அதனை கொண்டு தங்களை தாக்க வந்தவர்களிம் இருந்து தப்பினார்கள்.

புல்லுமலை, பட்டியகோலா, ஒரு பசுமை படர்ந்த இயற்கையின் அற்புதமான பகுதி. அங்கு தமிழர்கள் நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலாக வாழ்ந்து வந்தனர்.சிங்களர்களால் அழிக்கப்பட்ட அப்பகுதியின் இன்று அவற்றின் நினைவாக, சிதைக்கப்பட்ட கல்விசாலைகளும், கோவில்களும்,தேவாலயங்களும் வன்முறை காட்சிகளுக்கு சாட்சியாய் நிற்கின்றன.1983_முதல் 1990 _வரை ஏறத்தாழ 400 குடும்பங்கள் காணாமல் போயின.கணக்கிலடங்கா கற்ப்பழிப்பு சம்பவங்கள் நடந்தன.எந்தவொரு சர்வதேச அமைப்பும் காணாமல் போன அந்த 400 குடும்பங்களின் நிலை என்ன ஆயிற்று என்று இன்றுவரை கண்டு கொள்ளவில்லை.

வன்முறை தொடங்கிய ஐந்தாவது நாள், 28 _ஜுலை அன்று தொலைக்காட்சியில் பேசிய பிரதமர் பாதிக்கப்பட்ட தமிழர்களுக்காக ஒரு ஆறுதல் வார்த்தை கூட கூறவில்லை. நடத்தப்பட்ட கலவரங்களுக்கு பின் International Commissin of Jurists குழு அறிக்கை வெளியிட்டது.

பால் சிகார்ட் என்பவர் வெளியிட்ட அந்த அறிக்கையின் முக்கிய வரிகள் இங்கு ஆங்கிலத்திலேயே தரப்பட்டுள்ளது.

``In his address to the nation on the 5th day of rioting president did not see it fit to utter one single word of sympathy for the victims of the violence and destruction which he lamented. If his concern was to reestablish communal harmony in the Island whose national unity he was anxious to preserve by law that was a misjudgment of monumental proportions...

But what I find most extraordinary is that, to this day, there has been no attempt to find out the truth through an official, public and impartial enquiry, when the situation in the country cries out for nothing less.''

தமிழர் தன்னார்வு தொண்டு நிறுவனங்கள் நடத்திய கணக்கெடுப்பில் 200000 தமிழர்கள் வீடுகள் அற்ற அகதிகளாயினர் மற்றும் 3000 தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டத்த தகவலையும் தந்தனர். நடத்தப்பட்ட அனைத்து வன்முறைகளும் அரசின் ஆதரவு பெற்ற சிங்கள குண்டர்களை கொண்டும் காவல்துறை,ராணுவ உதவியுடன் நடத்தப்பட்டன என்றும் இவை அனைட்தும் ஆளும் அரசாங்க உறுப்பினர்களின் ஆதரவோடும் நடந்தன என்றும் அரசு சார்பற்ற அனைத்து செய்திகளும் கூறின.
இந்த கலவரங்களை உலகிற்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும் என்பதற்காக இச்சம்பவங்களை நேரில் கண்டவர்கள் உதவியுடன் எழுதப்பட்ட நூல்களின் விபரங்கள் இதோ.
1. Sri Lanka: A Mounting Tragedy of Error by Paul Sieghart. Report of a mission to Sri Lanka in January 1984 on behalf of the International Commission of Jurists and its British section Justice, March 1984.

2. Detention, Torture and Murder - Sri Lanka by S A David (Survivor of the Prison Massacre).

3. Sri Lanka Hired Thugs by Amrit Wilson in New Statesman, 26 July 1983.

4. Race & Class Vol 26 No 4 1985

1983_ல் தீவு முழுதும் ஆயிரக்கணக்கில் பயங்கரங்கள் அரங்கேறின அவற்றில் பாதிக்கப் பட்டோர் லட்சக்கணக்கானோர் ஆவர். தன் குடும்பம் தன் கண்முன் அழிக்கப்பட்ட துன்பத்தை திரு.சூசைமுத்து தம்பிமுத்து விவரிக்கிறார்:

"1983_ல் இலங்கை ராணுவம் எங்கள் வீடுகளில் இருந்து விலையுர்ந்த பொருட்களை தங்கள் வாகனங்களில் ஏற்றி கொண்டபின் ஏறத்தாழ 45 வீடுகளுக்கு தீ வைத்தது.ஆயுதம் தாங்கியவர்களை எதிர்த்து எங்களால் ஒன்றும் செய்ய இயலவில்லை.உயிர்களை காப்பற்றிக் கொள்ள காய்கறி தோட்டம் நோக்கி அனைவரும் ஓடினர்.நாங்களும் காய்கறி தோட்டம் இருந்த முகில் மலை நோக்கி ஓடினோம்.இலங்கை ராணுவம் எங்களை விரட்டி சூழ்ந்தது, என்னுடைய தம்பி,செல்லதம்பி பேரின்பராசா மற்றும் அவர் கர்ப்பிணி மனைவியையும் இழுத்த ராணுவத்தார்,என் தம்பியின் கைகால்களை கட்டி வைத்து விட்டு அவர் கண் முன்னேயே அவரின் கர்ப்பிணி மனைவியை மாறி மாறி கற்பழித்தனர்.நிர்வாண நிலையில் இருந்த அப்பெண்ணின் வயிற்றை கத்தியால் கிழித்து வயிற்றிலிருந்து குழந்தையை எடுத்து தரையில் அடித்து கொன்றனர்.என் தம்பியை காதில் துப்பாக்கியை வெடிக்க வைத்து கொன்றனர்.பின் அவரின் உயிரற்ற உடலை இழுத்து கொல்லப்பட்ட அவர் மனைவியின் உடல் மீது "கணவனே மனைவியை கற்பழிப்பது" போன்ற நிலையில் கிடத்தி வைத்தனர். அதே வேளையில் எங்களுக்கு மிக அருகில்,யோகநாதன்,அவர் தந்தை ஆறுமுகம் மற்றும் ஜெகநாதன்,ராசய்யா ஆகியோர் சுடப்பட்டு இறந்தனர்,அவர்களின் மார்பு பகுதி கிழிக்கப்பட்டு இதயம் உட்பட்ட உறுப்புகளை வெளியே இழுத்து போட்டிருந்தனர் சிங்களர்கள்"
தொடரும்..,